اقتصاد خدامالکی 

اقتصاد خدامالکی

اقتصاد خدامالکی بر این حقیقت استوار است که :

در حقیقت مالک اصلی خداست 

مالکیت دولتیست، اختصاصی نارواست. 

در اقتصاد خدامالکی مالکیت آزاد آزاد نیست، حد و اندازه دارد. مالکیت تحت شرایطی برای انسان جایز است که انسان از مالکیت خود فقط برای مقاصد زندگیسوزانه استفاده نکند. در اینصورت دولت می تواند در جهت اهداف زندگیسازانه دخالت کند و مالکیت را برای افراد خاطی محدود و کنترل نماید. شرایط زندگیسازانه و زندگیسوزانه را دولت در قالب قوانین موضوعه تعیین می کند. 

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا…. (آیه٣۴ سوره توبه)

ای کسانی که ایمان آورده اید! بی گمان بسیاری از احبار ورهبان اموال مردم را به باطل می خورند، و مردم را از راه خدا (زندگی خوب) باز می دارند. کسانی که طلا و نقره (و بطورکلی محیط زیست و اموال خدا) را احتکار می کنند و در راه خدا انفاق نمی کنند، آنها را به عذابی دردناک بشارت ده. 

راه نجات اقتصاد ایران

آنچه گرداند اقتصاد را فوری خراب

احتکار است احتکار است احتکار

برای نجات اقتصاد ایران باید راههای احتکار را بر روی محتکران بست. 

مهم ترین دلیل تورم و فساد اقتصادی در ایران باز بودن راههای احتکار ارز و سکه و کالا و زمین است. مالکیت خصوصی زمین، زمینه احتکار محیط زیست را برای محتکران بطور قانونی فراهم آورده و محتکران اغلب از همین روزنه قانونی مانند موشی ریشه های اقتصاد سالم را در ایران می جوند و اقتصاد ایران را دچار ضعف و بیماری و فساد می نمایند. 

اول ای جان دفع شر موش کن 

وانگه اندر جمع گندم کوش کن 

مولانا 

اول باید راههای ورود و نفوذ موش را به اقتصاد ایران بست و سپس اقدامات لازم برای توسعه اقتصاد کشور را انجام داد. 

وقتی بسیاری از زمین ها در سطح شهر و روستا قابل بهره برداری نمی باشد فقط به این دلیل که مالک خصوصی آن اجازه بهره برداری از آنها را به مردم و دولت نمی دهد یعنی مالکیت خصوصی این زمینهاست که دست مردم و دولت را در فعالیت اقتصادی بسته است و در زندگی مردم اختلال ایجاد کرده است. مالکیت خصوصی زمین، برخلاف اقتصاد سرمایه داری که هر ترفند و شیوه ای و از جمله احتکار پول و ثروت برای افزایش ثروت مجاز است در اقتصاد خدامالکی رکود گردش پول بدترین شیوه در کسب و کار و ثروتمند شدن می باشد. و بدترین احتکار، احتکار محیط زیست و منابع عمومی زندگی و از جمله زمین است. مالکیت خصوصی زمین و بهره برداری نکردن از آن برای مدت طولانی به امید اینکه مردم در تنگنا قرار گیرند و مجبور شوند زمین را از شما گران تر بخرند حرام مطلق و ممنوع است. 

زمین،  مهم ترین اقلام و مادر اقلام محیط زیستی است و محیط زیست منحصراً در مالکیت خداوند است. مالکیت خداوند یعنی مالکیت همه مردم. این مالکیت نباید به مالکیت خصوصی افراد درآید. زمین و همه اقلام دیگر محیط زیست فقط در اختیار دولت های مشروع مردمی است تا عندالزوم و در حد ضرورت و بصورت اجاره در اختیار افراد کارآفرین و تولید کننده و برای توسعه زندگی و در جهت زندگی سازی برای مدت معین و در چارچوب قوانین موضوعه قرار گیرد. در اقتصاد خدامالکی انسان فقط می تواند مالک اقلامی باشد که خود آنها را تولید می کند. اقتصاد کاپیتالیسم یا سرمایه داری بدلیل اینکه براساس آزادی انسان در فعالیت های اقتصادی بنا گذاشته شده و انسان متأسفانه راه افراط در ثروت اندوزی را طی کرده به ضرر عامه مردم و به نفع ثروتمندان تمام شده است.