شعرهایی از ابراهیم اورامانی
حەوت خولەکی ئەوەڵڕۆژی ساڵ
۱
دڵتەنگی،
نەکات،
نەبەروار ناناسێت.
هەیینی بێت،
یان پێنج شەممە!
۲
بەهار،
ناوی هیچ یەک لەوەرزەکان نییە.
بەڵکو،
من کەسێکم خۆشدەوێ،
ئەو ناوی بەهارە!
۳
من وتم:خۆشمدەوێی،
ئێستا هەموو شار دەزانن.
ڕاست دەڵێن:
قسە کەوتە زار،دەکەوێتەشار!
۴
دڵتەنگی،
سادەترین،
سزای تەنیاییە!
۵
ناوهێنانت،
تامێکی سەیری هەیە.
کە بانگت دەکەم،
دەمم پڕدەبێ لەتامی لالەنگی!
۶
کە پێکەنیت،
هەستمکرد،
بە تەنیا ڕۆژی هەیینی،
عەسری هەیە!
۷
تەنیایی،
حەوت پیتە،
بەڵام،
بەسەد ساڵ ناسڕێتەوە!
◇
▪هفت دقیقه از نخستین روز سال
۱
نکند دلتنگی‌ات نگذارد
که بدانی امروز پنجشنبه است
یا که جمعه!
۲
بهار،
نام هیچکدام از فصل‌ها نیست!
بلکه بهار اسم کسی‌ست،
که من دوستش دارم.
۳
من که گفتم: دوستت دارم!
تمام شهر خبردار شد،
راست گفته‌اند:
حرف که بر زبان بیاید،
به گوش تمام شهر خواهد رسید!
۴
دلتنگی،
کمترین
عذاب تنهایی‌ست!
۵
صدا زدنت،
لذتی عجیب دارد!
همین‌که نامت را بر زبان می‌آورم،
کامم مزه‌ی نارنگی می‌گیرد!
۶
چون که لبخند می‌زنی،
احساس می‌کنم
در یک عصر دلنشین جمعه هستم.
۷
تنهایی،
هفت حرف است،
اما به صد سال شناخته می‌شود!
شعر: #ابراهیم_اورامانی
برگردان به فارسی: #زانا_کوردستانی