دندانپزشکی
نه دوران دانشجویی و نه در حین کار دندانپزشکی شیفت شب و کشیک اجباری نداره مگه اینکه خودت بخوای! اما پزشکی شیفت شب و کشیک اجباری داره هم دوران تحصیل عمومی، هم رزیدنتی و هم در حین طرح و معمولا بعضی تخصص ها بعد از طرح هم شیفت شب و کشیک اجباری دارن. متخصص ایمپلنت در رشت در پزشکی دوره دانشجویی مثلا ممکنه شیفت شب بوده باشی از شب تا صبح کشیک بودی و صبح هم گاهی وقتا باید برگردی خوابگاه یا خونه بشینی درس بخونی. ولی دندان و داروسازی شیفت شب اجباری در مقطع عمومی ندارن. بعد از دوره دانشجویی هم اگه دندانپزشک مطب بزنه و فقط در مطب خودش کار کنه هر ساعت بخواد یا هر روز یا روزهایی از هفته میتونه مطبش رو باز کنه و الزام نداره حتما فلان روزها و ساعت ها کار کنه در مطبش کار کنه. البته کسانی که در کلینیک یا جاهایی مثل تامین اجتماعی و درمانگاه دولتی کار میکنن موظفن ساعات خاصی از روز سر کار باشن. اما کسی که مطب شخصی داره ساعات کارش دست خودشه. اما سال های اول که طرح هست یا درمانگاه دولتی باید ساعات اداری کار کنه. اما در پزشکی شیفت شب و آنکال بودن رو همیشه داری و پرستاری هم همینجوره ممکنه یهو نصف شب به یک پزشک شیفت زنگ بزنن بگن پاشو سریع بیا مریض اورژانسی داری مخصوصا در مورد پزشک عمومی که دیگه تقریبا کمتر پزشکی عمومی میره مطب میزنهچون برای پزشک عمومی مطب زدن در اکثر شهرها الان زیاد نمیصرفه الان (البته نه همه شهرها) چون تا پزشک متخصص هست مردم اول میرن پیش متخصص و فوق تخصص و کمتر میرن مطب عمومی. اگر هم برن پیش عمومی که البته خیلیا هنوز میرن، اول میرن پیش پزشکان عمومی با سابقه و معروف و کمتر سراغ مطب شخصی یک پزشک عمومی تازه کار میرن. به عنوان نمونه عینی میگم دوست م پزشکی عمومیه میگه نمیخوام مطب بزنم چون مطب الان اینجا درامد نداره تا دکتر فلانی و فلانی هست (دوتا پزشک عمومی معروف هستن این دو نفر) کسی پیش من نمیاد باید فعلا همون بیمارستان یا روستاها کار کنم. بیمارستان هم شیفت شب و آنکال و کشیک اجباری رو همیشه داره. البته پزشکی عمومی الان به جز بیمارستان، در درمانگاه، شبکه بهداشت، تامین اجتماعی، پزشکی قانونی و … هم پزشک عمومی میتونه کار کنه.
رستیژ کاری داروساز در ایران معمولا کمتر از پزشک و دندانپزشک هست! متاسفانه بعضی ها داروسازی رو با داروفروشی یکی میدونن در حالیکه اینجور نیست. تا حدودی هم پرستیژ پزشک بعضا تو دید بعضی از مردم ایران بیشتر از دندانپزشک هست! هر چند هر دو دکتر هستن. ولی انگار تو دید بعضی ها پزشک دکترتر از دندانپزشکه! البته در بعضی کشورها پزشک و پرستار پرستیژ بالاتری دارن و اولویت مهاجرت دارن. تو این کشورها اصلا به دندانپزشک دکتر نمیگن، میگن دنتیست! سازمان جهانی پیش بینی کرده تا سال ۲۰۳۰ میلادی دندانپزشکی میشه یکی از تخصص های پزشکی و شاید دندانپزشک هم دیگه بشه پزشک متخصص.
دندانپزشکی، سخت ترین کار فیزیک بین چند رشته پرطرفدار تجربی :
دندانپزشک باید کار فیزیکی انجام بده و کمتر کار تشخیص و تجویز نسخه داره. پزشکی و داروسازی از این نظر ارجحیت دارن. اما اگه دندانپزشک بره تخصص بگیره مثلا رادیولوژی فک و صورت دیگه کارش فیزیکی و مکانیکی سخت نیست و کمتر از نظر جسمی اذیت میشه. تخصص رادیولوژی پزشکی هم همینطوره.
مشکلات جسمی و از کارافتادگی زودتر دندانپزشک:
کار دندانپزشکی امکان ابتلا به مشکلات اسکلتی مثل کمردرد و آرتروز گردن توش بیشتره مخصوصا اگه رعایت نکنی و نرمش و ورزش نکنی یا خیلی به خودت فشار بیاری ساعت های طولانی پشت سر هم کار کنی باید دیر یا زود منتظر این مشکلات جسمی باشی. خطر درد مفصلی و عضلانی از همون دوره دانشجویی دندانپزشک رو تهدید میکنه. سختی کار پزشکی حین تحصیل درس خوندن اولش بیشتره واقعا و درس ها حجمشون سنگینه و باید مطالعه داشته باشی اما دندانپزشکی حجم درسهاش کمتره و نسبتا راحتتره ولی در عوض سال های بالاتر فشار جسمی و کاری بیشتری در کلینیک به دانشجو میاد. تو دندانپزشکی وقت ترم ۵ شدی از اون به بعد باید بری کلینیک که اونجا از صبح مریض میاد تا عصر. صبح میری سر کار مثلا چهار ساعت مریض داری بعد یک ساعت استراحت داری دوباره دو سه ساعت عصر کلاس داری باید بری سر کلاس. این فشار بدنی فیزیکی میاره به دانشجوی دندانپزشکی. خیلی از دندانپزشک ها بعد از حدود ۱۰ سال تا ۲۰ سال گردن درد میگیرن! فشار بدنی داره. اما شاید یک پزشک یا داروساز بتونه راحت ۶۰ سال هم کار کنه اما دندانپزشک اینجوری نیست نمیتونی این همه سال با بازدهی خوب کار کنی بعد مدتی عضله و کمر و استخوان و مفصل و گردن و بعضی جاهات ممکنه درد بگیرن و بهشون فشار بیاد. بعد از حدود ۲۰ سال اکثر دندانپزشکها حجم کارشون رو میارن پایین. اما در کل حداقل تو دوره دانشجویی معمولا دندانپزشکی زمان آزاد بیشتری نسبت به پزشکی داره.
این هم باید در نظر گرفته بشه که یک پزشک و هر پزشکی که قبلا بوده یا بعدا پزشک میشه شاید بتونه تا سال های آخر عمر دوران پیری خودش هم طبابت کنه و مثل کارمند دولت نیست که بگیم ۳۰ سال کار کرد بازنشست بشه و تعدادی از رقیب ها کم بشه و جا برا کار کردن بقیه بازتر بشه بلکه خیلی از پزشک ها تا دوران پیری هم کار میکنن یعنی خیلی روی بازنشست شدن رقبا و بازتر شدن جا و کم شدن رقبا تو پزشکی نمیشه حساب باز کرد و پزشکان متخصص و فوق تخصص معروف خیلی هاشون تا دوران پیری هم کار میکنن.
ایدز، هپاتیت و بیماری های واگیردار در دندانپزشکی:
هم پزشکی هم دندان و احتمالا ابتلا به بیماری های عفونی و واگیردار دارن و موقع کار باید احتیاط کرد. مثلا احتمال نیدل استیک شدن موقع کار هست باید حواست باشه. پرستاری و بعضی شغل های بیمارستانی دیگه هم همینطوره البته. ولی داروسازی اینجور نیست. اما پزشک بیشتر از دندانپزشک احتمال آلودگیش به این بیماری ها وجود داره هم در زمان تحصیل هم بعد از تحصیل در حین کار. تو دوره تحصیل مثلا اینترن (دانشجوی سال های آخر پزشکی) هستی و میگن این بیمار HIV یا هر بیماری واگیردار دیگه ای داره و الان فلان مشکل رو پیدا کرده فلان کار رو براش انجام بده اینجا حق نداری سرپیچی کنی و باید دستوری که دانشجو تخصص (رزیدنت) یا استادت میده در مورد اون با رعایت نکات ایمنی باید رعایت کنی. کلا باید مراقب تیغ و سرنگ بود. دوست خودم ۲ بار نیدل استیک شد تو همین دوره دانشجویی پزشکی! باید موقع ریکپ کردن سر سرنگ مراقب باشی که نره تو دستت. اینجور مواقع باید فوراً گزارش بدی میان نمونه خون پزشک و مریض رو هر دو میگیرن از نظر ایدز و هپاتیت … چک میکنن. باید مراقب بود کلا احتمال انتقال بیماری از مریض به پزشک یا دندانپزش وجود ولی اگه کسی رعایت کنه و مراقب باشه بعیده طوریش بشه. اما این رو هم در نظر داشته باش هر شغلی خطرات و مشکلات خودشو داره مثلا یک مهندس عمران پولدار شاید بره سر ساختمان آجر بیفته رو سرش ضربه مغزی بشه! خب باید کلاه ایمنی بزاره رعایت کنه. یک معلم ممکنه شاگرد پررویی بهش بخوره دعواشون بشه سر چیزی با مشت بکوبه تو دماغ معلم! خوب باید معلم با توجه به شخصیت هر دانش اموز بدونه چطور حرف بزنه باهاش چطور رفتار کنه که این مشکلات براش پیش نیاد! یه نفر شغلش رانندگیه ممکنه تصادف کنه آسیب ببینه خوب تا حد امکان باید رعایت کنه تو رانندگی. یه نفر شغل آزاد تجاری و بازاری داره ممکنه رکود بازار و اقتصاد باعث بشه ورشکست بشه خوب باید معقولانه ریسک کنه خوب بسنجه بازار رو ببینه وقتی داره رکود پیش میاد یا تغییر شغل بده یا یه کاری کنه بالاخره. پزشکی و دندان و پرستاری و… هم همینه خطر بیماری واگیردار، ایدز و … داره ولی باید مراقب باشه.