شِر پا
اينبار نيز از معلمان و مديران عاشقى سخن خواهم گفت بنام شرپا
شرپاها افراد محلى نپال هستند و حدودا پانصد سال قبل ساکن کوه‌ها شده‌اند. این افراد کوهنورد در حمل بار کوهنوردان به قله‌ها و صعود به کمپ‌ها يارى رسان آنها هستند. این افراد با تجربه با قدرت بدنی که بدلیل زندگی در ارتفاعات بدست آورده‌اند، در صعود به قلل بلند منطقه مشاوران خوبی محسوب می‌شوند و کوهنوردان حرفه ای معمولا از این افراد استفاده می‌کنند.
براى مثال از ابرشرپايى بگويم بنام " آپاشرپا " مرد نپالى سخت كوش كه با حدود شصت سال سن، بيشتر از ٢١ بار قله اورست را فتح كرده و كسى نمى داند !!
شرپاها آن قدر قله‌ها را فتح کرده‌اند که دیگر، فتح دوباره‌ی قله‌ها برایشان هیجانی ندارد، اما رمز حرفه اين مردان عجيب و قدرتمند و متواضع چیز دیگری است :
شرپاها، خود را پررنگ نشان نمی‌دهند. اصلا نشان نمى دهند!
آفتاب سوزان پوستشان را زخمى ميكند، زير فشار سرما استخوان مى‌تركانند و در حاشیه می‌مانند. در یافتن راه مشورت می‌دهند. اما اجازه می‌دهند که کوهنوردان " احساس کنند " که قله را خود فتح کرده‌اند و افتخار فتح را به آنها هديه مى دهند .
شاید هرآنكه می‌خواهد معلمی، مربی‌گری یا مديريت را تجربه کند، باید کمی به اخلاق شرپاها فكر كند .
مهربانى را لمس كند، سلام‌ها را بى‌غرض پاسخ دهد. دست‌ها را بگيرد و بالا بكشد. کمک کند بى آنكه بگويد و دیده شود . تا هر کس خود، لذت کشف را تجربه کرده و بزرگ شود. و روزى آنها هم دستى را بى منت بفشارند .
مقوله اى كه متاسفانه به آن كمتر مى پردازيم ...