دستِ خدا
گاهی خدا می‌خواهد با دست تو، دست بنده‌هایش را بگیرد و تو وقتی بدون غرض دست کسی را می‌گیری، مطمئن باش که دست دیگرت در دست خداست...
در مسیر باد بمان تا بوی مهربانیت تسخیر کند این شهر پر از بیهودگی را ...
وقتی شما به کسی کمک می‌کنید و دستگیر او هستید، فقط دریافت کننده محبت از مزایای آن بر خوردار نمی‌شود و برای شما نیز یک دنیا خیر و برکت و آرامش به همراه خواهد داشت.
تحقیقات نشان میدهد زمانیکه افراد دست دیگران را می‌گیرند، سیستم مزولیمبیک (سیستم پاداش مغز) آنها فعال می شود. این سیستم بصورت مستقیم احساس لذت را ایجاد نمی‌کند بلکه شخص را به تکرار رویدادی که باعث افزایش چنین احساسی شده است تحریک می‌کند.
اتفاق شیرین دیگری که با گذاشتن تاثیر مثبت به زندگی دیگران رخ میدهد، این است که فرد یاری دهنده به یک شخص خوش بین و مثبت نگر و روشنفکر تبدیل می شود. بر این اساس، فرد یاری رسان با تداوم کمک‌های معنوی و مادی به افرادی که امیدشان را از دست دادند و آینده‌ای را برای خود متصور نیستند، احساس نشاط، آرامش درونی و حس شکر گزاری را به خود، خانواده و جامعه شان هدیه می‌کنند.
و یک نکته قابل تامل، غم انگیز و البته بسیار مهم که متاسفانه کمتر کسی به آن واقف بوده و بی توجهی افراد جامعه و مسئولین را نیز در بر دارد، این قضیه را به یک فاجعه تبدیل مینماید :
بچه‌ها در خانواده‌شان تا آخر عمر کودک می مانند و هر چقدر بزرگتر می شوند، مورد توجه و رسیدگی بیشتری از طرف والدینشان قرار می گیرند، اما بچه های تحت سرپرستی بهزیستی و امثالهم، وقتی هجده ساله شده و از خانواده بهزیستی خداحافظی کرده و ترخیص می شوند و دقیقا زمانیکه احتیاج به رهنمون، مشاوره شغلی و تشکیل زندگی و غیره دارند ، تنها می شوند ...!
هر شخصی و هر باندی دستی به سر آنها می‌کشد، جذب آنها شده و اتفاقات وحشتناکی که روز به روز بیشتر و بیشتر شده و ریشه آنها را مورد هدف قرار میدهد.
این گروه از بچه های ایران زمین با بی مهری‌هایی که به آنها می‌شود، در انتهای تنهایی آماده‌اند برای اینکه دست به خلاف‌هایی بزنند که گاها نجاتشان غیر ممکن می شود.
دختران و پسران جوان در حساسترین نقطه سنی زندگیشان، نا امید، درمانده، غمگین و دلسرد از جامعه و آدم‌هایش به سمت جاده ای راهی می‌شوند که انتهایش سیاه سیاه سیاه است!
و هیچکس به این قشر از جامعه فکر نکرده و آنها قشر فراموش شده جامعه هستند و این خیلی دردناک است.
مدیران و کارآفرینان ایران زمین! آیا شما به مهمترین وظیفه و رسالت خود که دستگیری و به دست آوردن قلب این سرمایه های مظلوم جامعه هستند عمل می کنید؟!