رمزگشایی از فرهنگ رنگارنگ سرپوش افغانستان
رمزگشایی از فرهنگ رنگارنگ سرپوش افغانستان
سبک کلاه یا عمامه به آن موقعیت می بخشد و همچنین نشان می دهد که از کدام بخش از کشور آمده اند یا به کدام قوم تعلق دارند.
در تقاطع آسیای مرکزی و جنوبی، افغانستان برای قرنها محل اجتماع فرهنگها و قومیتها بوده است، همانطور که در مجموعهای خیرهکننده از روسریهایی که مردم آن استفاده میکردند، مشهود است.
سبک کلاه پکول یا عمامه به صاحب آن موقعیت و جایگاه می بخشد و همچنین نشان می دهد که از کدام بخش از کشور آمده اند یا به کدام قوم تعلق دارند.


به عنوان مثال، کلاه ازبکی - صاف و گرد، و تنگ پوشیده شده - با گلدوزی های پشمی رنگارنگ تزئین شده و در میان افغان های مناطق شمالی مزار شریف، فاریاب و جوزجان رایج است.
پشتونها، بزرگترین گروه قومی افغانستان که غالباً طالبان حاکم از آن تگرگ میگیرند، اغلب عمامههای سیاه ساده را ترجیح میدهند، که روی کلاهی محکم پیچیده شده و «دم» روی شانه میافتد.
روستاییان می گویند
که یک پسر پشتون وقتی عمامه بر سر می گذارد، ورود خود را به دوران مردانگی نشان می دهد.در جنوب قندهار، مردان جوان کلاههای گرد و نرمی بر سر میگذارند که در قسمت جلو بالای پیشانی شکافته میشود، در حالی که مردان مسن، بهویژه کشاورزان، عمامه و روسری را ترجیح میدهند.
زنان افغان در برخی از مناطق روستایی، بهویژه در استان هرات در غرب، کلاههای گلدوزی شده را روی یا زیر شال چادری که روی شانههایشان جاری است، میپوشند.
پاکول که توسط تاجیک ها پوشیده می شود، با رول های چاق پشم گوسفند نرم است تا سرهای سرد را در زمستان گرم نگه دارد.
این نماد فرمانده فقید ضد طالبان، احمد شاه مسعود
که آن را تا حد زیادی پشت سر خود می پوشید، و جنگجویانش از دره دیدنی پنجشیر بود. ازدواج اغلب نیاز به یک سرپوش استثنایی دارد، مانند کلاه گیلگیت که دامادها بر سر میگذارند – شبیه به پاکول، اما دارای پری است که در جلو یا در پهلوی آن برای حس زیبایی سنجاق شده است.
یکی از قدیمیترین سبکهایی که افغانها میپوشیدند، کاراکول است که از پشم برههای تازه متولد شده ساخته میشود و به عنوان کلاه جناح در مرز پاکستان شناخته میشود، جایی که توسط بنیانگذار این کشور، محمد علی جناح رایج شد.
در کابل به عنوان یکی از پایه های اصلی حامد کرزی، رئیس جمهور پیشین، طرفداران جدیدی پیدا کرد.