مکانیسم پشت آسانسور: آسانسور چگونه کار می کند؟
 

موقعیت وحشتناکی را تصور کنید که در آن جلسه بسیار مهمی دارید مثلاً یک آسمان خراش - 30 طبقه که همه در شهر شما به آن می بالند - و جلسه شما در طبقه 29 برگزار می شود.

 باشه اوضاع اینجاست... دیر اومدی!! قیمت اینورتر آسانسور  جلسه در کمتر از 10 دقیقه شروع می شود، اما این تازه شروع است، خبر بد این است که ... آسانسورها کار نمی کنند!!!!!

بنابراین شما فقط در 2 گزینه گیر کرده اید. یا برای رفتن از پله ها، اگر ورزشکاری بسیار آموزش دیده هستید، حداقل 45 دقیقه طول می کشد تا به مقصد برسید. یکی دیگر این است که با آنها تماس بگیرید وانمود کنید که آنفولانزای بسیار بدی دارید و با وجود هزینه چنین تماسی نمی توانید از تخت خود حرکت کنید.

بنابراین چگونه این جعبه فلزی کوچک به نام آسانسور می تواند نقش بسیار مهمی در زندگی ما داشته باشد. آسانسور چگونه کار می کند؟

آسانسورها عمدتاً با انرژی سروکار دارند. وقتی می‌خواهید از پله‌ها بالا یا پایین بروید، اکنون برخلاف گرانش راه می‌روید که شما را مجبور به مصرف انرژی بالقوه می‌کند. بالا رفتن از پله ها منجر به افزایش انرژی بالقوه شما می شود در حالی که پایین آمدن از پله ها آن را کاهش می دهد. که نمونه ای از قانون بقای انرژی است.

 بنابراین، در تئوری و برای ساده سازی آن بدون عوارض فیزیک، آسانسورها وسایلی هستند که باعث می شوند انرژی بالقوه در یک فرد افزایش یا کاهش یابد، بدون اینکه حتی برای تولید این نوع انرژی هزینه ای در بر داشته باشد.

اجزای اصلی آسانسور

این تصویر به ما کمک می کند تا مکانیسم زیر را شرح دهیم. آسانسور از تعداد زیادی قسمت در هم تنیده و متقاطع تشکیل شده است، اما محبوب ترین/مهم ترین قسمت ها عبارتند از:

وزنه ضد
ماشین (جعبه فلزی)
سیستم قرقره با موتور الکتریکی
کابل ها
سیستم قرقره در حال بالا یا پایین کشیدن کابین توسط کابل های فلزی است که آسانسور را قادر می سازد در طبقات مختلف حرکت کند، بسیار ساده است... نه دقیقاً!!!

وزنه ضد

به هر حال این وزنه/بالابر فلزی به نام ضد وزن چگونه به این مکانیسم کمک می کند؟ این به سادگی به تعادل کمک می کند.

وزنه تعادل حرکت آسانسور را متعادل می کند، وزنی در حدود نیمی از کابین با بار کامل دارد. هنگامی که وزنه تعادل بالا می رود، آسانسور به همین سادگی به سمت پایین حرکت می کند و بالعکس، با این حال، فواید زیادی دارد.

بیایید وضعیت مربوطه را تصور کنیم تا تصویر بهتری داشته باشیم. بدون وزنه تعادل، کل بار عمدتاً بر روی سیستم قرقره و کابل ها خواهد بود. این امر مستلزم تولید انرژی بیشتر موتور برای بلند کردن خودرو است. علیرغم نیاز به گفتن 500 کیلوژول با وجود وزنه تعادل، اکنون برای بلند کردن همان بار باید انرژی را دو برابر کند.

وزنه تعادل نیز نقش خاص خود را با سیستم ایمنی در مورد کابل ها و سیستم ترمز دارد، فشار وارده به کابل ها کاهش می یابد و آسانسورها را کمی ایمن تر می کند.

در حالی که سیستم ترمز مشابه وزنه تعادل را خواهد داشت، آسانسورها اکنون می توانند از ترمز کمتری برای کاهش سرعت آسانسور استفاده کنند.

 تصور کنید اگر وزنه تعادل وجود نداشت: یک کابین آسانسور با بار سنگین واقعاً به سختی به سمت بالا کشیده می شد. اما در سفر برگشت، اگر ترمز محکمی برای متوقف کردن آن وجود نداشت، آسانسور به تنهایی به سمت زمین می‌دوید.

فرماندار سرعت

برای کنترل سرعت آسانسور باید یک دستگاه تنظیم کننده سرعت جداگانه وجود داشته باشد که به آن Speed Governor می گویند. این چرخ فلایویل بسیار پیچیده است که با بازوهای مکانیکی عظیم پشتیبانی می شود.

کنترل سرعت آسانسور کنترل کاملی بر سرعت آسانسور دارد. بنابراین اگر مشکلی در آسانسور وجود داشته باشد که باعث حرکت بیش از حد سریع آن شود، اولین مکانیسم داخل فرمان سرعت یک یا چند سیستم ترمز را خاموش می کند.

علاوه بر این، می تواند برق موتور بالابر را قطع کند. اگر این در کاهش سرعت آسانسورها ناکام باشد. مکانیسم دیگر به بازوهای داخل گاورنر اجازه می دهد تا حتی بیشتر به سمت بالا پرواز کنند تا آسانسور را از حرکت بازدارند.

سیستم ایمنی

یک تصویر وحشتناک دیگر. اگر تمام 4 کابل نگهدارنده آسانسور قطع شود چه می شود؟! خوب، قبل از دهه 1860 شما مانند انیشتین در افکارش در آسانسور پرواز می کردید. با این حال، پس از این تاریخ، یک مکانیسم ساده توسط الیشا گریوز اوتیس اختراع شد تا سیستم جغجغه به عنوان پشتیبان داشته باشد.

هر خودرو بین دو ریل راهنمای عمودی با دندانه های فلزی محکمی که تا بالای آنها تعبیه شده بود، می چرخید. در بالای هر خودرو یک مکانیزم فنری با قلاب های متصل وجود داشت. اگر کابل پاره شد، قلاب‌ها به سمت بیرون می‌آمدند و به دندان‌های فلزی در ریل‌های راهنما گیر می‌کردند و خودرو را به‌طور ایمن در موقعیت خود قفل می‌کرد.

بنابراین شما بین طبقات گیر کرده اید اما حداقل شکسته نمی شوید، بنابراین فقط منتظر کمک باشید.

نه تنها این، بلکه سیستم اضطراری دیگری نیز برای آسانسور وجود دارد. بافر هیدرولیک یا فنر گازی غول پیکری که در پایین قرار دارد تا در صورت وجود هرگونه مشکلی در سیستم ترمز برای جذب ضربه ناشی از برخورد، بالش را حفظ کند.

تا اینجا به پایان داستان آسانسورها می رسیم…