کرونا و تاثیر آن بر تغییرات آب و هوایی
شروع ناگهانی کرونا در جهان در یک سال پیش تأثیر جالبی بر انتشار کربن داشت. اما در حال حاضر انتشار کربن بسیار سریع در حال بازگشت به حالتعادی قبل از کرونا است.
این سیاره از زمان پیش صنعتی که سازمان بهداشت جهانی در 11 مارس 2020 به طور رسمی بیماری همه گیر اعلام کرد، حدود 1.2 درجه سانتیگراد گرم شده بود. که پس از شروع همه گیری کرونا یک افت ناگهانی و بی سابقه در فعالیت های انسانی آغاز شد، زیرا بسیاری از بخشها در جهان به حالت تعطیل درآمدند و کارخانه ها متوقف شدند و اتومبیل ها موتورهای خود را خاموش نگه داشته و هواپیماها نیز زمین گیر شدند.


از آن زمان تغییرات عظیم و چشمگیری رخ داده است، اما برای دانشمندان آب و هوا این دوره بینش های کاملاً جدید و گاه غیر منتظره ای را به ارمغان آورده است.
در این مقاله سه نکته که برای دانشمندان به طور کامل محرز شده است آورده شده است این مقاله به نقل از پیرس فورستر استاد تغییرات آب و هوایی و مدیر مرکز بین المللی آب و هوای پریستلی در دانشگاه لیدز است.
1. علم اقلیم شناسی میتواند در زمان به طور واقعی عمل کند
همه گیری کرونا دانشمندان را به این فکر انداخت که چگونه میتوان برخی از مشکلات نظارت بر انتشار گازهای گلخانهای به ویژه دیاکسیدکربن را در زمان حال برطرف کرد. هنگامی که بسیاری از محدودیتهای کرونایی در مارس 2020 آغاز شد، بودجه جامعی برای رصد کربن جهانی که روند انتشار گازهای گلخانه ای سال را تعیین می کرد، به پایان سال موکول نشد. بنابراین دانشمندان اقلیم در جستجوی دادههای دیگری هستند که ممکن است نشانگر تغییر CO2 باشد.
دانشمندان از اطلاعات مربوط به قرنطینه به عنوان آینهای برای انتشار گازهای گلخانهای استفاده کردند. به عبارت دیگر، اگر میدانستند میزان انتشار از بخشهای مختلف اقتصادی یا کشورها قبل از همه گیری چه میزان است و می دانستند که چه میزان فعالیتهای جهانی کاهش یافته است، میتوانستند تخمین بزنند که میزان انتشار گازهای گلخانهای چه میزان کاهش یافته است.


در حالی که ممکن است میزان گازهای گلخانهای به دلیل توقف پروازها توسط شرکتهای هواپیمایی کاهش یافته باشد، اما کاهش ترافیک هوایی ممکن است باعث گرم شدن کمی دما شود.
تا ماه مه سال 2020، یک مطالعه مهم در رابطه با سیاستهای محدود کننده دولت و دادههای فعالیت از سراسر جهان افت 7 درصدی انتشار CO2 تا پایان سال را پیش بینی کرد، رقمی که بعداً توسط پروژه جهانی کربن تأیید شد.
آخرین دادههای گوگل نشان میدهد که اگرچه فعالیت روزانه هنوز به سطح قبل از همه گیری باز نگشته است، اما تا حدودی بهبود یافته است. این در آخرین تخمین آلایندگی منعکس شده است، که نشان میدهد، پس از بازگشت محدود پس از اولین محدودیت، یک رشد نسبتاً ثابت در انتشار گازهای گلخاهای جهانی در نیمه دوم سال 2020 وجود دارد. پس از آن یک افت دوم و کمتر به نمایندگی از موج دوم کرونا در اواخر سال 2020 / اوایل سال 2021
در همین حال، با پیشرفت همه گیری، پروژه Carbon Monitor روشهایی را برای ردیابی انتشار CO2 در زمان نزدیک به زمان واقعی ایجاد کرد و یک روش ارزشمند جدید برای انجام این نوع مطالعه به دانشمندان ارائه داد.
2. کرونا تأثیر چشمگیری بر تغییرات آب و هوایی ندارد
هم در کوتاه مدت و هم در بلندمدت، همه گیری کرونا از آنچه که بسیاری از دانشمندان انتظار داشتند، تأثیر کمتری در تغییرات آب و هوایی خواهد داشت.
با نگاهی بیشتر به آینده 2030، مدلهای ساده آب و هوایی تخمین زدهاند که در صورت وجود کرونا، دمای کره زمین فقط در حدود 0.01 درجه سانتیگراد پایین تر خواهد بود.
علیرغم آسمان صاف و آرام، تحقیقاتی که انجام گرفت نشان داد که قرنطینه در بهار 2020 با توقف صنعت، کاهش آلوذگی هوا و توانایی ذرات معلق در هوا، کاهش ذرات ریز حاصل از سوختن سوخت های فسیلی، برای خنک کردن سیاره با انعکاس نور خورشید به دور از زمین.تأثیر کمی در گرم شدن هوا دارد. تأثیر بر دمای کره زمین کوتاه مدت و بسیار ناچیز بود (فقط 0.03 درجه سانتیگراد افزایش داشت).


با نگاهی به آینده بلندمدت تا سال 2030، مدلهای ساده آب و هوایی تخمین زدهاند که دمای کره زمین در نتیجه کرونا تنها در حدود 0.01 درجه سانتیگراد پایین تر از شرایطی خواهد بود که کشورها از وعده های آلایندگی قبلی خود در اوج همه گیری پیروی می کردند. این یافته ها بعداً با شبیه سازی مدل پیچیده تری پشتیبانی شد.
بستن اقتصاد جهانی یک روش عملی برای کاهش انتشار کربن نیست.
بسیاری از این تعهدات ملی طی یک سال گذشته به روز و تقویت شدهاند، اما هنوز برای جلوگیری از تغییرات خطرناک آب و هوا کافی نیستند و تا زمانی که انتشار گازهای گلخانهای ادامه یابد، ما بودجه باقیمانده برای کربن را صرف خواهیم کرد. هرچه اقدامات را به تعویق بیندازیم، انتشار نیز بیشتر می شود.


3. کرونا برنامه ای برای اقدام در زمینه اقلیم نیست
توقف موقت زندگی عادی که اکنون با محدودیتهای متوالی همراه شده است، نه تنها برای متوقف کردن تغییرات آب و هوایی کافی نیست، بلکه پایدار نیست. تغییرات آب و هوایی ناشی از کرونا بیشترین آسیب را به آسیب پذیرترین افراد وارد کرده است. ما باید راههایی برای کاهش انتشار گازهای گلخانهای بدون تأثیرات اقتصادی و اجتماعی پیدا کنیم و راه حلهایی پیدا کنیم که سلامت، رفاه و عدالت را نیز ارتقا دهد. جاه طلبی و اقدامات گسترده اقلیمی توسط افراد، موسسات و مشاغل هنوز حیاتی است اما باید تحت تأثیر تغییرات ساختاری اقتصادی باشد و مورد حمایت قرار گیرد. ضروری است که در سرمایه گذاری های آینده اقدامات اقلیمی قوی گنجانده شود.
دانشمنددان حوزه آب و هوا تخمین زدهاند که فقط 1.2٪ سرمایه گذاری از تولید ناخالص داخلی جهانی در بستههای بهبود اقتصادی، به معنای واقعی برای پایین نگه داشتن درجه حرارت جهانی زیر 1.5 درجه سانتیگراد در آینده میتواند موثر باشد که در غیر این صورت با تأثیرات بسیار شدیدتر و هزینه های بالاتری روبرو هستیم.
متأسفانه، سرمایه گذاری در انرژیهای سبز مطابق با سطح مورد نیاز جهان انجام نمیشود. با این حال، طی چند ماه آینده سرمایهگذاریهای بیشتری انجام خواهد شد. ضروری است که اقدامات اقلیمی قوی در سرمایهگذاریهای آینده ادغام شود. به نظر میرسد دارای ریسک زیادی باشد، اما پاداش بالقوه آن بسیار بیشتر است.