مروری بر کتاب جانستان کابلستان
معرفی کتاب:
کتاب "جانستان کابلستان" نوشته رضا امیرخانی در سال 1390 توسط نشر افق منتشر شد. این کتاب شرح سفر امیرخانی در پاییز 1388 به افغانستان است. امیرخانی در این کتاب سبک نگارش خود را حفظ کرده، از این رو با سفرنامه‌هایی که به توصیف دقیق جزئیات و مناظر و اتفاقات (همچون خسی در میقات، سفرنامه حج جلال آل احمد) روبرو نیستیم؛ بلکه او در نوشته خاطرات و احوال و نظرات خود در مورد مشاهداتش را مکتوب کرده که برای مخاطبان قلم امیرخانی جذاب است. کتاب در 9 بخش به نگارش درآمده است. بخش اول به ذکر احوالات نویسنده در روزهای پس از انتخابات 1388 و تمایل بر دوری‌گزینی از سیاست آن روز ایران می‌پردازد. 7 فصل کتاب به ذکر حوادث سفر در هرات، مزارشریف و کابل پرداخته و یک فصل تحت عنوان "انتخاباتیات" به بهانه‌ی چهار انتخابات خاورمیانه در سال 1388 (ایران، افغانستان، عراق و لبنان) به تحلیل روند ملت‌سازی در ایران و افغانستان پرداخته است.
نکات قابل تامل:
خواندن کتب غیرعلمی همچون رمان و سفرنامه به ذوق و سلیقه خواننده بستگی دارد. امیرخانی قلم خاص و نگاه خاصی دارد. قلم امیرخانی روایت‌گر همه‌ی درونیات نویسنده در سفر است و صرفا به ذکر ما وقع نمی‌پردازد. این نکته از نظر من، نقطه مثبت است. از دیگر رو امیرخانی نگاه خاصی به سیاست، دین و اجتماع دارد و این نگاه به‌صورت مخفی و غیرمخفی! در کتاب قابل مشاهده است. این امر برای کسی که قرابتی با نگاه امیرخانی ندارد اذیت کننده است. با این حال پنجره‌ی نگاه او به افغانستان و مردمانش باب آشنایی خوبی با کشور همسایه است؛ حتی برای کسانی که قلم و نگاه امیرخانی را دوست ندارند.
این کتاب برای من لذت‌بخش بود. به امید روزی که بتوان بدون ترس از طالبان به هرات و مزارشریف سفر کرد. خداوند شر همه‌ی فتنه‌ها را از سر مردم کشور همسایه دور بدارد.
*همین متن در صفحه من در goodreads:
**انسان‌ها همواره در حال تحول‌اند. علاوه بر این در طی زمان حوادثی رخ می‌دهد که اثر زیادی بر نگاه انسان به دنیای پیرامونش دارد. از این رو شاید رضا امیرخانی نیز شامل این قاعده باشد و نگاهش به سیاست و اجتماع از سال 1388 تا امروز تغییر کرده باشد.
***از دوران دبیرستان، یکی از آینده‌های شیرین برای من تاسیس روزنامه‌ای بود که قلم‌بدستان جناحی و مزدوران سیاسی در آن جایی نداشته باشند و حتی تفسیر حوادث سیاسی نیز به دست نویسندگان و شعرا و چهره‌های فرهنگی باشد. گداخته شدن در تنور تجربیات روزگار در بسیاری از زمینه‌ها نظر من را عوض کرده؛ با این‌حال همچنان تصور وجود چنان رسانه‌ای برای من جذاب است. حتی اگر نظرات سیاسی افرادی که منفعت مستقیمی در درگیری‌های سیاسی ندارند، پختگی کمتری داشته باشد.