راه‌حلِ غلبه بر تعویق در نویسندگی
آیا تا به حال نوشتن مطلبی را به روزی دیگر یا برای مدت نامعلومی به تعویق انداخته‌اید؟ تعلل کردن با یافتن کار دیگری که لزوماً ضرورت یا اهمیتی در انجام آن نیست، کاری بسیار آسان است. به تعویق انداختن و تعلل می‌تواند به حدی، به عنوان یک عادت، ریشه‌دار شود که شما خود را در ذهنتان، به عنوان فردی ناتوان در آغاز کارهای جدید تجسم کنید.
اگر اهل تعلل و به تعویق انداختن هستید، احتمالاً به اندازه‌ی توان خود بازدهی ندارید. به آخرین ایده‌ای که برای نوشتن داشته‌اید، فکر کنید. چقدر طول کشید تا شروع به نوشتن آن کنید؟ آیا اصلاً آن را برای خودتان، حتی بر روی یک تکه کاغذ، یادداشت کرده‌اید؟ یا این که آن را تنها در ذهن خود نگه داشته‌اید تا زمان مناسب برسد؟ اگر این عادت را دارید که حواس خود را با سایر فعالیت‌ها منحرف کنید، نوشتن مطالب منحصربه‌فرد زیادی را از دست می‌دهید.
روش‌های زیادی برای مبارزه با تعلل وجود دارد؛ با این حال، اگر به ریشه و دلیل این تعلل نرسید، خیلی در این کار موفق نخواهید شد. اگر ابتدا با علت اصلی عادتِ خود کنار نیایید، ترفندهای افزایش بهره‌وری کمک چندانی به شما نمی‌کند و این به آن دلیل است که به تأخیر انداختن کارها، خود معلول است؛ نه علت.
دلایل به تعویق انداختن چیست و چه کاری باید در مورد آن انجام داد؟
ممکن است دلایل زیادی برای به تعویق انداختن و تعلل وجود داشته باشد؛ از جمله وظیفه‌ی دیگری که به دوش دارید، نگاه و نگرش شما به زندگی و اولویت‌ها یا ویژگی‌های شخصیتی شما. اگر مدتی وقت بگذارید تا دلیل اهمال‌کاری خود را در نظر بگیرید، مبارزه با آن بسیار آسان‌تر خواهد بود. اثرپذیری هر راه‌حلی برای شما، وابسته به آن است که مسئله و مشکل اساسی خود را یافته و آن را به خوبی زیر نظر بگیرد.
شما بیش از اندازه کمال‌گرا هستید و از شکست می‌ترسید
ممکن است نوشتن مطلب خود را به تعویق می‌اندازید، زیرا در اعماق وجود خود می‌دانید که این کار بی‌نقص نخواهد بود و این‌گونه می‌توانید با خود بر سر به تعویق انداختن این مسئله کنار بیایید. البته، داشتن استانداردهای سطحِ بالا برای خود و حرفه‌ی نویسندگی شما لزوماً بد نیست؛ اما، باید این را بدانید که نوشته شما هرگز بی‌نقص نخواهد بود. برای بهتر شدن و رسیدن به استانداردهای عالی خود، باید ابتدا کارها را به پایان برسانید؛ سپس خودتان اولین نفری باشید که آن را به بوته‌ی نقد می‌گذارد.
به یاد داشته باشید که ارزش شخصی شما با آنچه می‌نویسید، تعریف نمی‌شود؛ ارزش شما، بیش از دستاوردهای شماست. نویسندگی بخش کوچکی از هویت و شخصیت شما را تشکیل می‌دهد؛ این را بدانید که شما برای مهم بودن، نیازی به نوشتن شاهکارهای ادبی ندارید.
انتظارات زیاد خود را به جای نتیجه به سوی فرآیند نویسندگی خود هدایت کنید. به جای این‌که فقط به خروجی خود فکر کنید، روی کامل کردن روالِ درست نوشتن و پرورش عادت‌های نویسندگی خود کار کنید.
آنچه شما می‌خواهید بنویسید، برای شما خسته‌کننده یا غیرجذاب است
گاهی لازم است چیزهایی بنویسید که نوشتن آن‌ها برای خود ما جالب و سرگرم‌کننده نیست. وسوسه‌انگیز است که به جای آنچه لازم است بنویسید، کاری سرگرم‌کننده انجام دهید. وقتی تمایل دارید تا کارهای خسته‌کننده را به تعویق بیندازید، می‌توانید از چند طریق با خودتان برای پیشگیری از آن کنار بیایید.
یک راه این است که بپذیرید در حال تعلل کردن هستید و با برنامه‌ریزی برای انجام کارهای بیشتر و شروع زودتر از زمانی که برای انجام آن‌ها لازم دارید، از آن پیشگیری کرده و با موفقیت کارهای خود را تکمیل کنید. با مبارزه پیش‌دستانه با تعلل خود از طریق اشباع زمان اضافی برای انجام کارها، در نهایت کارهای دارای مهلت را انجام داده و حتی می‌توانید کارهای بیشتری نسبت به شخصی که تعلل نمی‌کند، انجام دهید.
راه حل دیگر این است که اول صبح، خسته‌کنندترین کارهای خود را از فهرست کارهای خود بیرون آورده و در اولویت اول قرار دهید. با این کار، به آن‌ها وقت نم‌یدهید تا انرژی روانی شما را در طی روز پایین بیاورند. این گونه، ابتدا با بدترین قسمت روز خود کنار می‌آیید و بقیه روز شما در مقایسه با آن بهتر به نظر خواهد رسید. به عنوان مثال، اگر از ویراستاری متن‌های خود متنفر هستید، روز خود را با این کار شروع کنید. سپس، در ادامه‌ی روز می‌توانید با بخش خلاقِ نوشتنِ مقاله سرگرم شوید.
البته، می‌توانید برعکس عمل کرده و کارهای خسته‌کننده را هنگامی که انرژی شما تحلیل رفته است، انجام دهید. هنگامی که انرژی دارید، می‌توانید روی آنچه برای شما مهم است، کار کنید. سپس، می‌توانید برای اتمام کارهایی که در هر حال و ساعتی از روز خسته‌کننده هستند، تلاش کنید. استفاده از این روش، برای ایجاد انگیزه‌ی اولیه برای شروع کار دشوار است. این روش می‌تواند برای افرادی که قدرت اراده خوبی دارند، بهترین نتیجه را داشته باشد.
بهترین انتخاب برای شما بستگی به شخصیت و ویژگی‌های فردی شما دارد. آیا به راحتی می‌توانید روز کاری خود را با کار سختی شروع کنید یا بهتر است انجام آن‌ها را برای پایان روز برنامه‌ریزی کنید؟ اگر خودتان نیز نمی‌دانید، بهتر است، رویکردهای مختلف را امتحان کنید و ببینید که چه روشی برای شما مفیدتر است.
احساس خستگی می‌کنید و نمی‌دانید از کجا باید شروع کنید
شما به عنوان یک نویسنده‌ی تازه‌کار نیز، به راحتی می‌توانید تعداد زیادی از ایده‌ها را از منابع گوناگون به‌دست آورده و حتی پروژه‌های فریلنسری زیادی را بپذیرید؛ اما با این اقدام، به شما احساس غرق شدن در کارها دست خواهد داد. شما باید برای تمام این کارها فهرستی از وظایف، مانند گردآوری مطالب، پژوهش، نوشتن، ویرایش و مجموعه‌ای از کارهای دیگر را برای سازماندهی روال کاریِ خودتان تنظیم کنید؛ با افزایش و پراکندگی موضوعات و حوزه‌ها، اغلب دشوار است که بدانید از کجا باید شروع کنید.
بهتر است تلاش کنید همه چیز را به کارهای کوچکتری تقسیم کنید؛ به جای آن‌که به فکر نوشتن یک مقاله‌ی کامل باشید، با ارایه یک عنوان از یک موضوع آغاز کنید. وقتی این کار را انجام دادید، روی نوشتن یک مقدمه برای متن خود تمرکز کرده و سپس زیرعنوان‌ها را برای آن بنویسید. درست است که به نظر نمی‌رسد که همه‌ی این کارها به صورت یکپارچه زیاد باشد؛ اما وقتی روی انجام آن‌ها به ترتیب و یکی پس از دیگری تمرکز کنید، خواهید دید که حجم بسیاری از این کارها، در زمان کوتاه‌تری انجام خواهد شد.
سرچشمه‌ی این پدیده آن است که هر زمان، هدف کوچکی را که برای خود تعیین کرده‌اید، به پایان برسانید، انگیزه شما برای رسیدن به اهداف بعدی افزایش می‌یابد. این حس تقویتی از طریق افزایش باور شما به رسیدن به اهداف خود حاصل می‌گردد. بنابراین، اهداف را آن‌قدر کوچک کنید که برای شما قابل دستیابی، اما هنوز تا حدی چالش‌برانگیز باشند.
شما نمی‌دانید کدام کارها برای شما دارای اهمیت بیشتری هستند
اگر نمی‌دانید چرا کاری برای شما مهم است، انگیزه یافتن برای انجام دادن دشوار است؛ بنابراین، تعلل یا انجام کاری دیگر برای ذهن شما آسان‌تر خواهد بود.
آیا می‌دانید چرا نوشتن برای شما مهم است؟
حل این مشکل می تواند نیاز به کمی وقت و تلاش داشته باشد، اما در آخر ارزش آن را خواهد داشت. برای این‌که بدانید چه چیزهایی برای شما مهم است، باید اهداف خود را در زندگی بررسی کنید. می‌خواهید در زمینه‌های مختلف زندگی خود به چه چیزی برسید؟ این را در نظر بگیرید که چه چیزی شما را خوشحال میکند و چگونه می‌خواهید هر روز خود را سپری کنید.
وقتی پاسخ این پرسش را دانستید، می‌توانید اولویت‌بندی کارها را با توجه به آنچه شما را به اهداف خود نزدیک میکند، شروع نمایید. با این کار ممکن است دریابید که بعضی از کارهایی که کنار گذاشته و به تعویق می‌انداختید، اصلاً غیرمهم نبودند. اگر مواردی از این دست را فهمیدید، اولویت قرار ندادن آن‌ها اشتباه بزرگی است.
اگر اهداف خود را بررسی کنید و متوجه شوید که نویسندگی شما را به اهداف خود در زندگی نزدیک‌تر میکند، می‌دانید که چرا می‌نویسید. این دلیل می‌تواند به سادگی «لذت بردن از نوشتن و بهتر شدن در آن» باشد یا می‌تواند آغاز شغلی باشد که می‌خواهید دنبال کنید زیرا «نویسندگی با اهداف و ایده‌آل‌های شما در زندگی متناسب است».
هنگامی که نوشتن را در فهرست اولویت‌های خود قرار دادید، نیازی به تعویق و تعلل در آن ندارید. ابتدا بر بالاترین اولویت‌های خود متمرکز شوید و با انجام آن‌ها به پایین فهرست خود حرکت کنید و این را بدانید که هر مرحله شما را به اهداف خود در زندگی نزدیک و نزدیک‌تر میکند.
به تعویق انداختن می‌تواند نشانی از مشکلی جدی‌تر باشد
تأخیر و تعلل در کارها می‌تواند ناشی از اضطراب، افسردگی یا حتی، سندرم کم‌توجهیِ بیش‌فعالانه باشد. اگر یقین دارید در مورد شما چنین دلایلی وجود داشته باشد، باید حتماً برای مشاوره به متخصصان مراجعه کنید. با مشاهده‌ی ریشه‌ی مشکل، شانس بیشتری برای مقابله با تعلل خود دارید. یاد بگیرید که هر آنچه باعث تعلل در شما می‌شود را می‌توان مدیریت نمود و حتماً می‌توانید کاری در این زمینه انجام دهید. ممکن است مسیر آسانی برای پیمودن نباشد، اما آغاز و تداوم آن بسیار مهم است.
کلام آخر
بهترین راه برای مقابله با تعلل این است که بدانید چرا این کار را انجام می‌دهید. هنگامی که دلیل آن را دانستید، می‌توانید راه‌حلی پیدا کنید که برای شما مناسب باشد. یقین داشته باشید که وقتی اهمال‌کاری را رام خود کنید، می‌توانید مطالب بیشتر و بهتری بنویسید. در پایان، فراموش نکنید که:
«تنها چیزی است که شما را به نویسنده‌ی بهتری بدل میکند، نوشتن است.»